Patiënte van 32 jaar komt met als klachten pijn in de spieren en pezen, chondropathie (pijn achter de knieschijf), recidiverende blaasontstekingen, 4 jaar geleden geopereerd aan een hernia, migraineaanvallen en huidklachten. Regelmatig osteopathisch behandeld voor de rugklachten, met goed, maar niet blijvend resultaat. Naast paracetamol en orale anticonceptiva, gebruikt zij effexor, een antidepressivum. Tot de bijwerkingen van effexor behoren angst, slapeloosheid, onrust, duizeligheid, hoofdpijn, spierpijn, misselijkheid, vermindering van eetlust en zweten.

Onderzoek gaf slechts weinig dysfuncties te zien, maar wel in de dunne darm, met name het gedeelte van de twaalfvingerige darm. Een hepatomegalie (vergrote lever) en een aantal fysiologische verstoringen van de lever. De onderzoeksresultaten wezen in de richting van therapie-resistentie.
Therapieresistent wil zeggen dat de aandoening ongevoelig is (= resistent) voor medische behandeling (= therapie). Dat betekent dat de patiënt in geen geval meer op de therapie reageert, de aard van therapie maakt niet uit (homeopathie, vitaminen, manuele therapie, acupunctuur, psychologie, etc.). Vaak vinden we deze afwijkingen terug bij patiënten die reeds vele jaren verschillende therapieën gedaan hebben, maar tot op heden nog geen succes gehad hebben. Deze therapie-resistentie kan een gevolg zijn van het gebruik van antibiotica, psychofarmaca, toxinen, virale belasting, etc.

In goed overleg is de reguliere therapie aangepast en is gestart met een fytotherapeutische behandeling (kruiden) om het vastzittende patroon te doorbreken. Nu zijn we 5 maanden verder en is alles nog geen rozengeur en maneschijn, maar er treedt een duidelijke verbetering op en dat is meer dan in de afgelopen 4 jaar is gebeurd met alle mogelijke therapieën.